viernes, 7 de noviembre de 2008

presa!



un pé tras outro, un pé tras outro
[bocanada de ar]
un pé tras outro, un pé tras outro
[bocanada de ar]
un pé tras outro
[bocanada de ar]
un pé tras outro
[cada vez mais quente]
un pé tras outro
[os pulmóns arden]
un pé tras outro
[lembras o dia que comezaches a fumar]
un pé
[os xemelgos comezan a cargarse]
un pé
[notas a fricción muscular dos abductores]
un pé
[a choiva que non da tregua]
un...

Por fin chegas o paso de peons, freas, e tomas aire. Chegaches a tempo!, comezas por fin a camiñar amodo cando o teu pe dereito, perde tracción contra o asfalto, notas que o mundo se ladea. Tanto da, chegas a tempo ainda que un pouco magullado, comezas a incorporarte

notas o cheiro a goma queimada
[pois co que chove non sei como arde]
o carro azul realmente está moi preto
[quizais non te viu coa choiva]
doenche as pernas
[queres pensar que por mor da carreira]
de supeto o coche afastase con rapidez
[ou quizais eres tu o que se move?]
a xente mírate coas mans na testa
[putos curiosos]
a cabeza bate contra o chan
[e chegache o sabor do sangue a boca]

-pobriño, morreu atropelado.
-non, ainda peor, morreu de[presa].

No hay comentarios: