domingo, 13 de enero de 2008


De novo insomnio, e aqui sentado
eu so
o penultimo cigarro da cajeta
e unha tos persistente e sanguenta

A cabeza que me da voltas
non consigo freala
miro no tapete as cartas
e teño rei as nas tapadas

Miña nai dixome de neno
"non confies en ninguén, salvo en ti mesmo"
doume conta tarde da razón que ten
agora xa da o mesmo

Mais vale tarde que nunca
e o que non mata fai mais forte
ainda que agora sintome flaquexar
e vexo de fronte á morte

1 comentario:

Anónimo dijo...

NO CONFIAR EN NADIE...........
HAY VECES Q NO TE QEDA OTRO REMEDIO Y EN OCASIONES DESCUBRES A GENTE EN LA Q REALMENTE MERECE LA PENA CONFIAR,NO TODO TIENE XQ SER O BLANCO O NEGRO.
AUNQE ADMITO Q YO TB TIENDO A SER DESCONFIADA.......
CUIDATE, UN BESO