e petar sorrindo
na porta dun nicho.
(Leo i arremecaghona, non sei se é asi exactamente o poema pero asi queda)

Somos os fillos malditos da historia desarraigados e sen obxectivos, non sufrimos unha gran guerra nin unha depresión. A nosa guerra é a guerra espiritual, a nosa gran depresión: a nosa vida.
No hay comentarios:
Publicar un comentario